ในบรรดาปัญหาทั้งหมดที่พบ ซับหลอม ในด้านของวัสดุบุผิวที่มีความหนืดทางความร้อน หนึ่งในปัญหาที่ยากที่สุดในการแก้ไขคือความเสี่ยงที่วัสดุบุผิวที่มีความหนืดความร้อนจะผ่านตัวรองรับวัสดุบุผิวระหว่างกันเมื่อพวกมันถูกยึดติดกับชิ้นส่วนของเสื้อผ้าที่จะเสริมแรงด้วยการบีบอัดแบบร้อน อันที่จริงแล้ว อุณหภูมิที่เลือกสำหรับการติดกาวด้วยความร้อนนี้ควรจะสามารถละลายโพลีเมอร์กาวด้วยความร้อน เพื่อให้โพลีเมอร์ที่หลอมละลายสามารถกระจายตัวและยึดติดกับเส้นใยหรือเส้นใยบนพื้นผิวของชิ้นส่วนเสื้อผ้าได้ อย่างไรก็ตาม บางครั้งพอลิเมอร์นี้ไหลผ่านเส้นใยหรือเส้นใยและปรากฏที่ด้านหลังของตัวพาที่สอดประสานกัน หากใช้ผ้าซับในนี้ในที่ที่เห็นได้ชัดเจนและก่อเป็นด้านหลังของเสื้อผ้า สิ่งนี้จะส่งผลต่อความสวยงาม ไม่ว่าในกรณีใด เอฟเฟ็กต์การส่งผ่านนี้จะเพิ่มความแข็งของวัสดุบุภายใน และดังนั้นความแข็งของชิ้นส่วนเสื้อผ้า ซึ่งอาจตรงกันข้ามกับเอฟเฟกต์ที่ต้องการ

นอกจากนี้ยังอาจทำให้ผ้าติดกับซับในซึ่งลดคุณภาพของเสื้อผ้า วิธีนี้ประกอบด้วยการวางจุดที่ประกอบด้วยชั้นซ้อนทับกันอย่างน้อยสองชั้นบนตัวรองรับซับใน ชั้นเหล่านี้ประกอบด้วยโพลิเมอร์กาวระบายความร้อนที่มีองค์ประกอบต่างกัน เพื่อให้การเล็ดลอดความร้อนของชั้นล่างที่ใช้โดยตรงกับตัวรองรับของผ้าซับในลดลง กว่าการคืบของเทอร์โมพลาสติกของชั้นบนภายใต้สภาวะอุณหภูมิและความดันปกติของการประสานระหว่างวัสดุบุด้วยกาวความร้อนกับชิ้นส่วนเสื้อผ้า ความแตกต่างของการคืบนี้สามารถทำได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อชั้นล่างสุดใช้โพลีเมอร์ที่มีความหนืดหลอมเหลวและ/หรือช่วงอุณหภูมิเริ่มต้นหลอมละลายสูงกว่าโพลีเมอร์ชั้นบน ดังนั้น เมื่อกาวประสานกันความร้อนติดอยู่กับชิ้นส่วนของเสื้อผ้า โพลิเมอร์ที่ประกอบเป็นชั้นล่างจะสร้างเกราะป้องกันในระดับหนึ่ง ซึ่งป้องกันจุดเล็ดลอดที่ด้านหลังของตัวรองรับซับใน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชั้นบนจะทับถมกันโดยการพ่นอนุภาคโพลิเมอร์ลงบนชั้นล่างสุดที่ทับถมกันในรูปเพสต์ แล้วจึงดูดซับอนุภาคที่ไม่เกาะติดกับชั้นล่าง หลังจากที่จุดโพลิเมอร์ที่ประกอบด้วยชั้นล่างและชั้นบนถูกสะสมไว้ ตัวพาซับนี้จะถูกส่งผ่านห้องทำความร้อนเพื่อละลายอนุภาคโพลิเมอร์ที่ยึดติดด้วยความร้อนของชั้นบน เนื่องจากมีความเหมาะสมที่ผ้า Interlining ที่มีกาวความร้อนสามารถรีดและแปรรูปได้โดยไม่เสี่ยงต่อการสูญเสียอนุภาคโพลิเมอร์ที่มีกาวความร้อนที่ประกอบเป็นชั้นบน ดังนั้นจุดประสงค์ของการอบชุบด้วยความร้อนนี้คือเพื่อรักษารอยด่างโดยการสร้างการยึดเกาะระหว่างโพลีเมอร์ด้านล่างกับโพลีเมอร์ด้านบน

นอกจากนี้ จุดประสงค์ของการดำเนินการให้ความร้อนนี้คือการขจัดตัวทำละลายออกจากชั้นล่างสุดของการวาง อย่างไรก็ตาม เทคนิคนี้มีข้อจำกัด ข้อจำกัดอยู่ที่ความเสี่ยงในการหลุดลอกของกาวโพลิเมอร์ที่ใช้ความร้อนระหว่างชั้นล่างกับชั้นบน เนื่องจากแม้ว่าชั้นล่างและชั้นบนจะเชื่อมติดกันโดยการหลอมละลายของอนุภาคที่ประกอบเป็นชั้นบน เมื่อมีแรงดึงระหว่างผ้าซับในที่มีกาวความร้อนและชิ้นส่วนเสื้อผ้า ผลการยึดเกาะนี้ จะใช้เพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงของการแยกใด ๆ มักจะไม่เพียงพอ การแยกนี้เกิดขึ้นตรงบริเวณเชื่อมต่อระหว่างชั้นล่างกับชั้นบน และบริเวณนี้เป็นพื้นที่ที่มีแรงเชิงกลต่ำกว่า